Definitie: Thrombocyten daling met meer dan 50% na het starten van Heparine. Deze treedt meestal op 5-10 dagen na aanvang van heparine toediening of juist binnen een dag (reactivatie) maar zelden na meer dan 2 weken:
- Type I: Klinisch irrelevante daling in thrombocyten binnen twee dagen die vervolgens weer normaliseert onder voortzetten van heparinisatie. Dit is geen imuun effect maar een gevolg van directe thrombocyten activatie
- Type II: Ernstig beeld door . Het gevolg van antistoffen (IgG, M en A) tegen heparin-thrombocytenfactor 4 complex
- Late onset: ontstaat na 5-10 dagen omdat het immuun systeem geactiveerd moet worden
- Early onset: ontstaat na mediaan 10 uur omdat er al immunoglobulines circuleren nadat in de afgelopen 3 maanden heparine toe is gediend
Incidentie: 2-5% van patienten met meer dan 4 dagen heparine ontwikkelt type II. Het risico is hoger bij:
- Ongefractioneerd heparine dan bij low molecular weight heparin (RR 5.3)
- Chirurgische patienten (RR 3.2)
- Vrouwen (RR 2.4)
Pathofysiologie: Er is geen minimale dosering heparine nodig. De immunoglobulines komen in 3-5% van de populatie voor. Immunisatie met vergelijkbare antigenen kan dus een rol spelen.
Het IG dat het thrombocyt-plateletfactor4 complex bindt activeert met zijn Fc omligende thrombocyten (door monocyten activate of inhibitie van CRP productie) en veroorzaakt een cascade die in thrombose resulteert.
Wanneer deze immunoglobulines aanwezig zijn is er variatie in de mat evan het ontstaan van HIT. Soms zet HIT zelfs door na staken van Heparine.
De thrombocyten daling komt vaak niet lager dan 20. Daardoor komt bloeding zelden als complicatie voor. HIT is een thrombotisch probleem.
Pretest waarschijnlijkheid: de 4T’s
- Thrombocytopenie
- Timing
- Thrombose
- Thrombocytopenie oorzaken
NOG NIET AF
